Clubfokbrevet DVIN wassen neus?

Wanneer je als aspirant pupkoper informatie gaat vergaren over de dobermann dan kom je al snel bij de rasvereniging terecht. Niet vreemd op zich want dat is nu juist de plek waar je gedegen en eerlijke informatie kunt vinden over het ras, de geschiedenis maar meer nog over de fokkerij, kennels en gezondheid. Dit zou je ook mogen verwachten, ware het niet dat er toch wat manco's zijn....

Dat ik mijn vraagtekens heb bij de DVIN is menigeen al geruime tijd bekend. Al eerder (in het blog en op deze site) ben ik ingegaan op de "eisen" die door de rasvereniging worden gesteld op het gebied van het fokbeleid. Al de werktesten, fokgeschiktheidstesten, gedragstesten en dergelijke zijn op zich wel goed mits je de resultaten daarvan maar naar redelijkheid weet te wegen...Nogmaals, het is goed dat je met je Dobermann diverse programma's doorloopt en certificaten behaalt maar op het moment dat er een "commercieel belang" achter zit dan gaan we helemaal voorbij aan de Dobermann zelf!

Bij het behalen van certificaten op zowel werk- als showgebied krijg je te maken met keurmeesters en andere beoordelaars. Er wordt hierbij geprobeerd zoveel mogelijk objectief te beoordelen maar er kan natuurlijk sprake zijn van een bepaalde subjectiviteit. Bij deze wijze van het toekennen van certificaten of titels ligt het fenomeen vriendjespolitiek altijd op de loer...Hiermee wil ik overigens niet alle keurmeesters en beoordelaars in een negatief daglicht stellen maar de vriendjespolitiek is zeker aanwezig!

Op het gebied van de gezondheid ligt het gelukkig anders. De afgegeven certificaten en/of uitslagen zijn de resultanten van medisch onderzoek en labtesten. Aan de uitslag kan niet worden getornd en geeft dus een objectief beeld van hetgeen is onderzocht. De DVIN kent het fenomeen clubfokbrevet. Ofwel, het brevet wordt afgegeven voor honden die voldoen aan de fokeisen die de rasvereniging stelt. Of je voldoet aan die eisen kun je aantonen door de behaalde certificaten en gezondheidsuitslagen. De certificaten welke door de keurmeesters, beoordelaars zijn behaald acht ik minder van belang. Waar het mij om gaat, en waar het de rasvereniging eigenlijk ook om zou moeten gaan, zijn de gezondheidsuitslagen....Er zijn veel testen beschikbaar alleen laat niet elke fokker alle testen uitvoeren. Voornoemde is op zich beschamend daar de gemiddelde pupprijs ver boven de duizend euro ligt. Elke zichzelf respecterende fokker die het belang van de gezondheid van hun honden voorop stelt zou elke mogelijkheid aan moeten grijpen om de gezondheidsproblemen binnen het ras aan te pakken! Zeker van fokkers die met grote regelmaat nesten produceren mag je verwachten dat deze de zaken op orde hebben. Niets is minder waar......Op de website van de DVIN staan de zogenoemde honden vermeld welke het clubfokbrevet hebben gekregen. Voor wat betreft de beschikbare resultaten op gezondheidsgebied wordt je doorgelinked naar de database van dobermannpedigrees. Uit het getoonde overzicht kun je de uitslagen van de diverse gezondheidsonderzoeken lezen en wat blijkt.....er staan nogal wat honden bij waarbij uitslagen ontbreken van aandoeningen die veel bij de Dobermann voorkomen. Hierbij gaan we wel af op de juistheid van dobermannpedigrees.nl waarvan de eigenaar en beheerder overigens accuraat is en de gegevens die bekend worden snel verwerkt. En natuurlijk, er kunnen fouten worden gemaakt maar het is juist aan de fokkers en en meer nog de DVIN om te controleren of de status van de honden juist is! Immers, de rasvereniging geeft het Clubfokbrevet af.

Dat dit een verkeerd beeld kan scheppen bij aspirant kopers behoeft verder geen betoog. Van belang is om te weten waar men precies op moet letten bij de beoordeling van een fokker, de behaalde titels en certificaten en meer nog de gezondheid van de ouderdieren. Een aspirant koper zal er zeker een bepaalde waarde aan hechten wanneer de ouderdieren een door de rasvereniging toegekend clubfokbrevet hebben gekregen. Hierdoor kan er een ongewenste schijnzekerheid ontstaan welke uit kan draaien op een grote telleurstelling. Met regelmaat ontstaan er toch de nodige problemen m.b.t. de gezondheid van de gekochte honden. Veelal wordt er door de erkende fokkers flink afgegeven op de zogenaamde broodfokkers en puppyfabrieken en probeert men juist de hoge pupprijs te rechtvaardigen door te stellen dat ze als fokker aan strenge regels gebonden zijn en veel doen op het gebied van de gezondheid....Hoe terecht deze rechtvaardiging is laat ik graag over aan de lezer.

Wat kun je als aspirant koper doen om de risico's zo klein mogelijk te houden?

Allereerst is het van belang om alle gegegevens grondig te checken. Ga niet louter uit van de gegevens die je via de rasvereniging verneemt maar doe zelf grondig onderzoek. Niet alleen het verhaal aanhoren van de fokkers maar ook de gezondheidsuitslagen laten overleggen. Wanneer ze dit niet doen of kunnen, vooral links laten liggen! Een fokker die aan rasvermeerdering doet (veel nesten produceert), vooral links laten liggen! Probeer een fokker te selecteren die fokt (af en toe) om het ras te verbeteren, die fokt met een visie en passie. Kijk of de fokker veel tijd voor je heeft en zich ook uitgebreid verdiept in de situatie van de aspirant koper. Vraag in hoeverre de fokker na de levering van de pup nog betrokken blijft bij de pup. Neem de koopovereenkomst zorgvuldig door en kijk (of laat beoordelen) of de verplichtingen van de fokker en de kenmerken van de ouderdieren goed zijn vastgelegd. Een fokker die al zijn of haar aansprakelijkheid afwijst, vooral links laten liggen! Een fokker die geen "garantie" geeft, ook vooral links laten liggen! De koopovereenkomst die door de rasvereniging wordt gebruikt is summier en dekt de lading allang niet meer. Vraag aan de fokker of deze met een fatsoenlijke overeenkomst over de brug komt.

Heb je als koper toch gezondheidsproblemen met de hond en geeft de fokker niet thuis? Weet dan dat je als koper vrij sterk beschermd wordt door het consumentenrecht. De fokker wordt over het algemeen als professionele partij gezien en kan zich dan ook niet zonder meer vrijwaren. Mocht blijken dat een fokker het nagelaten heeft bepaalde beschikbare gezondheidsonderzoeken uit te laten voeren en de koper heeft als gevolg daarvan problemen, dan wordt dit veelal als onzorgvuldig handelen aangemerkt waardoor je als koper veel gemaakte kosten alsnog vergoed kunt krijgen.

Wil je reageren? Dan kan dat natuurlijk via de linkerzijde van deze pagina.