HD in beperkte mate erfelijk!

Op zich niets nieuws onder de horizon....Het is al geruime tijd bekend dat HD in beperkte mate erfelijk is. De nodige onderzoeken hebben reeds aangetoond dat omgevingsfactoren in een veel grotere mate bijdragen aan de ontwikkeling van HD. Het algemeen beeld blijft echter wel bestaan. Zodra een hond HD heeft wijst men maar al te graag naar de fokker, ouderdieren en bloedlijnen. In heel veel gevallen blijkt dit "wijzen" onterecht te zijn!

Dat je als fokker de ouderdieren goed moet laten onderzoeken, staat uiteraard buiten kijf! Ook de heupen vormen een onderdeel van het onderzoeksprogramma. Immers, we willen HD zoveel mogelijk uitsluiten. De röntgenfoto's wijzen uit of er sprake is van HD. Die vaststelling en beoordeling zijn op zich relatief eenvoudig. Het is lastiger om te bepalen of het een erfelijke aangelegenheid is of dat de HD zich openbaart als gevolg van de eerder genoemde omgevingsfactoren. Wat zijn nu die omgevingsfactoren die voor het grootste gedeelte bijdragen aan HD? Hieronder een uiteenzetting welke betrekking heeft op de grotere rassen waarvan de jonge honden snel groeien.

Verkeerde voeding

Voeding met een hoog calcium, mineralen en vitaminegehalte zorgen voor een verstoring in de ontwikkeling van het kraakbeen en de verbening van het kraakbeen. Daarnaast heeft het een slechte invloed op de modellering van de definitieve beenderen. Uitgebalanceerd voedsel (juiste balans tussen mineralen, vitamines, energiewaarden en een calciumgehalte van hooguit 0,8 - 1%) zorgt voor een goede ontwikkeling van het skelet. Voornoemde is een conclusie vanuit het onderzoek van dr. Kealy. Er zijn genoeg fabrikanten die uitgebalanceerd puppievoer aanbieden. Er zijn nogal wat mensen die een pup al vroeg op vers vlees zetten. Ondanks dat vers vlees vaak als "compleet" wordt aangeduid moet je je afvragen of het goed is gebalanceerd voor de jonge hond. Een pup te snel op volwassen brok zetten, met een verkeerde energiewaarde is ook niet verstandig. Door de, vaak, lagere energiewaarde hebben ze meer nodig waardoor ze weer teveel mineralen, vitamines en calcium binnen krijgen. Onderzoek van Nap c.s. toonde aan dat voer met een hoog eiwitgehalte (puppyvoer van goede kwaliteit) geen negatieve invloed heeft op de skeletontwikkeling. Dr. Kasström en Dr. Hedhamar toonde in hun onderzoek aan dat het onbeperkt voeren een buitengewoon slechte invloed heeft op de ontwikkeling van het skelet. Het is dus raadzaam om je goed te oriënteren op het gebied van de voeding!

Teveel beweging en belasting

Een jonge hond rustig houden is geen makkelijke opgave. Toch is het van groot belang om in de groeifase verstandig om te gaan met het bewegen. Veel spelen, ravotten, springen, balspellen, traplopen en dergelijke zijn funest voor de skeletontwikkeling. Hieronder enkele tips

- de duur van de wandelingen met de pup beperken. Vuisteregel, de leeftijd van de hond, geteld in weken omzetten in minuten.

- niet fietsen voordat de hond 12 tot 16 maanden oud is

- niet traplopen

- zo min mogelijk op gladde vloeren laten spelen

- balspelletjes kort houden

- zo min mogelijk laten springen

- de belasting bij het africhten afstemmen op de leeftijd van de jonge hond

- zwemmen belast de gewrichten niet en is dus bijzonder geschikt om de spieren te ontwikkelen

HD is voor ongeveer 25% een erfelijk bepaalde afwijking van een of beide heupgewrichten. (Prof Hazewinkel) Het overgrote deel van de HD problemen kent zijn oorzaak in een verkeerde ontwikkeling in de groeifase. Door sterk te letten op de omgevingsfactoren en daarin juist te sturen kunnen de honden zich goed ontwikkelen. Om grip te krijgen op de HD problematiek is het wat lastiger. Door een juiste sturing van de omgevingsfactoren valt een hond met HD aanleg minder snel op. Omgekeerd zal een hond van HD vrije ouders bij een verkeerde groeifase HD kunnen ontwikkelen waardoor er een toaal verkeerd beeld kan onstaan over o.a. bloedlijnen.

Wilt u reageren op dit artikel? U kunt dit aan de linkerzijde van deze pagina doen.