Het gedrocht: de rashondenwijzer

Met veel bombarie werd enige tijd geleden de rashondenwijzer geïntroduceerd door de stichting Dier en Recht. In die rashondenwijzer geeft de stichting aan over welke erfelijke aandoeningen bepaalde hondenrassen beschikken. In de lijst worden circa 80 hondenrassen vermeld met hun "rasspecifieke" aandoeningen. Eveneens vermeld de stichting in die wijzer een "koopadvies". Wanneer je de rashondenwijzer zou geloven, dan kun je hier in nederland slechts 7 hondenrassen aanschaffen zonder al te veel risico. Van de overige 72 rassen luidt het advies "twijfelachtig tot "zeer af te raden"!  Nadere bestudering van het zogenaamde wetenschappelijk onderzoek leidt tot nogal wat vragen en meer nog, kritiek. De wijze waarop de stichting Dier en Recht zich manifesteert is niet alleen onzurgvuldig en tendentieus, het is meer nog laakbaar! Schuif naast de stichting ook nog het TV-programma RADAR, en je hebt de ultime combinatie van sensatiezoekers die, gemakshalve, vergeten om echt wetenschappelijk onderzoek te doen. Toegegeven, het klinkt zeer aanlokkelijk en aannemenlijk om de stellingen van beiden partijen als waar aan te nemen, zeker ook omdat het onderwerp heel dicht bij de emotionele band met het huisdier staat. Echter, wanneer je in de materie duikt, kom je erachter dat de feiten toch echt wel anders liggen.

Ze stellen dat de Raad van Beheer en rasverenigingen machteloos staan ten opzichte van de fokkers. 

Alleen deze stelling geeft al aan dat ze zich niet goed hebben verdiept in de materie. Juist bovengemelde instanties doen er juist alles aan om de gezondheid van de rassen op een hoger plan te krijgen. Al jaren zijn ze bezig om, middels het Basis fokreglement en het rasspecifiek fokreglement, met de fokkers goede programma's te ontwikkelen. Daarnaast zijn er serieuze pogingen ondernomen om tot een keurmerk te komen. Dit laatste is, helaas, nog niet uit de verf gekomen maar dit betekent niet dat er geen fokkers open staan voor een keurmerk.

De onderbouwing van de rashondenwijzer rammelt aan alle kanten

Ze noemen de rashondenwijzer wetenschappelijk onderbouwd....in hoeverre kun je spreken over een wetenschappelijke onderbouwing wanneer je:

• honden met stamboom en honden zonder stamboom klakkeloos aan elkaar gelijk stelt in een onderzoek als deze
• onderzoeken gedaan in het buitenland zonder meer van toepassing laat zijn op de situatie in ons land. Daarnaast blijkt dat de onderzoeken in landen zijn gedaan die niet zijn aangesloten bij de FCI.
• er zonder meer vanuit gaat dat wanneer een land dichterbij ons land ligt, de overeenkomsten met Nederland dan ook wel groter zullen zijn
• uitgaat van onderzoeken welke jaren geleden zijn gedaan. Hierbij wordt gemakshalve vergeten dat door middel van verbeterde, dan wel reeds ontwikkelde testen het mogelijk is om bepaalde zaken uit te sluiten en dat daarmee de situatie voor bepaalde rassen is verbeterd.
• de rasvereniginen, alsmede de informatie en databanken waarover ze beschikken, NIET zijn betrokken bij het onderzoek.

Wanneer je alleen al kijkt wat voor aantal punten er kan worden afgetrokken wanneer een fokker zich houdt aan het fokreglement, dan zie je dat het aantal "gevaren driehoekjes" aardig omlaag gaat. Dit zegt natuurlijk al genoeg.....

De stichting Dier en Recht denkt de wijsheid in pacht te hebben en schroomt niet om dit ook als zodanig te communiceren. Wanneer ze echt voor het recht van de dieren staan, hadden ze wel een gedegen onderzoek verricht. De zogenaamde "rashondenwijzer" is louter een marketinginstrument om in de publiciteit te komen. Ten koste van de serieuze rashondenfokkers, rasverenigingen en uiteindelijk ten koste van de hond.

Waar recht aardig krom blijkt te zijn.......www.dierenrecht.nl